Ռուսական տանը հնչեցին հայկական հոգու լարերը
Երևանում Ռուսական տան օդը լցված էր անցյալի արձագանքով՝ ասես դարերի խորքից թափանցել էր հին Թիֆլիսի շունչը՝ իր նեղ փողոցներով, քարավանատներով և պղնձե թասերի ղողանջով։ Պոեզիայի միջազգային օրը այստեղ նշել են ոչ միայն բանաստեղծությունների ընթերցմամբ, այլ դարաշրջանի մեջ ընկղմամբ, որտեղ խոսքերը միահյուսվում էին երաժշտության հետ, իսկ պատմությունը քամանչայի հետ նույն ռիթմով էր շնչում։ Երեկոն նվիրված էր բանաստեղծ, աշուղ Սայաթ-Նովային, ում ստեղծագործական կյանքը Կուր գետի պես հարյուրամյակներով իր մեջ տանում է արևի ջերմությունը, սիրո դառնությունը և արևելյան լեգենդների քաղցրությունը։
Հայերենը, ռուսերենը և վրացերենը միահյուսվել էին բազմաձայնության մեջ, իսկ ձայներից, բանաստեղծություններից և հույզերից հյուսված տեսարանը ամբողջացնում էին «Նանե» պարային համույթի վեհաշուք պարերը։
